STILL HERE, STILL FIGHTING
Since the invasion of the Americas by Europeans, the indigenous people have been fighting to preserve their language, culture and above all their ancestral land. Numerous treaties were signed about the indigenous’ rights to their land and later encroached one by one by the colonial governments, until the indigenous people were driven away from their lands and forests. Detached from their way of life, they were forced to live in reservations or in pieces of land “given away” by the white occupiers. Hollywood’s contribution to land rights was critical, as the indigenous people were depicted as the “bad Indians” and the “wild savages” that attacked the “poor white settlers”, who were merely looking for a piece of land to live in, thus justifying the killing of the indigenous people and the theft of their country. White people were the “good guys” who had every right to be there and the indigenous the “bad guys” that needed to be driven away and erased from the history of the continent. “Still here, still fighting” focuses on the perpetual struggle of the indigenous people of the Americas to safeguard the rights over their land, their culture and thus over their future. Two stories told through the eyes of a western filmmaker, who focuses on issues of Indigenous land conflicts and politics/ethics in the postcolonial and globalised context, and of an indigenous filmmaker, who has experienced the effects of colonisation and its rhetoric.
Από τη στιγμή που οι Ευρωπαίοι εισέβαλαν στην Αμερική, οι αυτόχθονες πληθυσμοί προσπαθούν να διατηρήσουν τη γλώσσα τους, τον πολιτισμό τους και πάνω από όλα την πατρογονική τους γη. Πολλαπλές συμβάσεις υπογράφηκαν για τα δικαιώματα των ιθαγενών λαών στη γη τους και αργότερα καταπατήθηκαν μια προς μια από τις αποικιοκρατικές κυβερνήσεις, μέχρι που οι αυτόχθονες λαοί εκδιώχθηκαν από τη γη τους και τα δάση τους. Αποκομμένοι από τον τρόπο ζωής τους αναγκάστηκαν να ζήσουν σε καταυλισμούς ή βρέθηκαν περιορισμένοι σε ένα μικρό κομμάτι γης που τους “παραχώρησαν” οι λευκοί κατακτητές. Η συνεισφορά του Χολιγουντιανού κινηματογράφου στην πάλη για τα εδαφικά δικαιώματα ήταν καταλυτική καθώς οι ιθαγενείς παρουσιάζονταν ως οι “κακοί Ινδιάνοι” και οι “άγριοι βάρβαροι” που επιτίθονταν στους “αθώους λευκούς αποίκους” που απλώς έψαχναν ένα κομμάτι γης για να ζήσουν, δικαιολογώντας με αυτόν τον τρόπο την δολοφονία των ιθαγενών και την κλοπή της χώρας τους. Οι λευκοί ήταν οι “καλοί” και οι ιθαγενείς οι “κακοί” που έπρεπε να εκδιωχθούν και να διαγραφούν από την ιστορία της ηπείρου. Το “Still here, still fighting” (Ακόμα εδώ, ακόμα πολεμάμε) εστιάζει στον αέναο αγώνα των αυτόχθονων λαών της Αμερικής να κατοχυρώσουν τα δικαιώματα τους στη γη τους, να διατηρήσουν τον πολιτισμό τους και κατά συνέπεια το μέλλον τους. Δυο ιστορίες ειπωμένες μέσα από τα μάτια ενός δυτικού κινηματογραφιστή, που εστιάζει σε θέματα συγκρούσεων με διακύβευμα τη γη των ιθαγενών και την πολιτικο-οικονομική ηθική στη μετα-αποικιακή εποχή, και μέσα από τα μάτια μιας ιθαγενούς κινηματογραφίστριας που έχει βιώσει τα αποτελέσματα του αποικισμού και της ρητορικής του.
PROGRAMME / ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
The Village Resists David Bert Joris Dhert | Brazil, Belgium |2019 | 54’ 00” | Documentary
What happens when your ancestral land is claimed as an event zone for the two biggest sport events of the planet? Ahead of the World Cup and Olympic Games in Brazil, the Indigenous community of Rio de Janeiro is facing increased pressure. The group lives right next to the sports stadium that will stage the finals of both sports events. They wish to maintain their land as an Indigenous meeting place like it has been since the early 20th century, but that does not correspond with the plans of the Brazilian authorities. From within the Indigenous settlement, the film explores how the arrival of the sport events is experienced, how the pressure rises and how the village …resists.
David Bert Joris Dhert is a Belgian documentary filmmaker, researcher and visual artist working on the theme of Indigenous land conflicts and politics/ethics in the postcolonial and globalised context. Resulting from long term involvement and collaboration with communities, the creative output of a project is made to cross borders of disciplines, perspectives and ways of knowing. Doing so, it enables a broader understanding of past and present Indigenous realities, with the aim to inspire possible futures of reconciliation
Το χωριό αντιστέκεται / The Village Resists David Bert Joris Dhert | Βραζιλία, Βέλγιο |2019 | 54’ 00” | Ντοκιμαντέρ
Τι συμβαίνει όταν η πατρογονική σου γη διεκδικείται ως χώρος τέλεσης των δύο μεγαλύτερων αθλητικών διοργανώσεων του πλανήτη; Λίγο πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο και τους Ολυμπιακούς Αγώνες στη Βραζιλία, η ιθαγενής κοινότητα του Ρίο Ντε Τζανέιρο αντιμετωπίζει αυξανόμενη πίεση. Η ομάδα των ιθαγενών ζει ακριβώς δίπλα στο στάδιο που θα φιλοξενήσει τους τελικούς και των δύο διοργανώσεων. Εύχονται να διατηρήσουν τον χαρακτήρα της γης τους ως ένα σημείο συνάντησης των ιθαγενών, όπως ήταν από τις αρχές του 20ού αιώνα. Κάτι τέτοιο όμως δεν συνάδει με τα σχέδια των βραζιλιάνικων αρχών. Από το εσωτερικό του οικισμού των ιθαγενών το φιλμ διερευνά πώς βιώνονται τα αθλητικά γεγονότα, πώς η πίεση εντείνεται και πώς το χωριό αντιστέκεται..
Ο Ντέιβιντ Μπερτ Γιόρις Ντερτ είναι Βέλγος ντοκιμαντερίστας, ερευνητής και οπτικός καλλιτέχνης, ενδιαφέρεται για το θέμα των συγκρούσεων με διακύβευμα τη γη των ιθαγενών και για την πολιτικό-οικονομική ηθική στη μετα-αποικιακή εποχή. Αποτέλεσμα της μακροχρόνιας εμπλοκής και συνεργασίας με τις κοινότητες, το αποτέλεσμα ενός ερευνητικού προγράμματος είναι να υπερβαίνει τα σύνορα των επιστημονικών πειθαρχιών και των επιστημολογιών. Ο Ντέιβιντ έχει προσκληθεί να παρουσιάσει τη δουλειά του σε φεστιβάλ ταινιών, όπως επίσης και σε εκθέσεις σύγχρονης τέχνης και ανθρωπολογικά συμπόσια. Εδρεύει στο Βέλγιο και την Αυστραλία, όπου κατά την τρέχουσα περίοδο βρίσκεται στο στάδιο της έρευνας για ένα φιλμ που ετοιμάζει.
Beans Tracey Deer | Καναδάς | 2021 | 92’ 00” | Fiction
Twelve-year-old Beans is on the edge: torn between innocent childhood and reckless adolescence; forced to grow up fast and become the tough Mohawk warrior she needs to be during the Oka Crisis, the turbulent Indigenous uprising that tore Quebec and Canada apart for 78 tense days in the summer of 1990.
Mohawk filmmaker Tracey Deer led the acclaimed dramedy Mohawk Girls to five award-winning seasons as its co-creator, director, and co-showrunner. She received four consecutive Canadian Screen Award nominations for Best Direction in a Comedy Series for Mohawk Girls, and she has been honoured at TIFF with the Birks Diamond Tribute Award. Tracey’s debut narrative feature Beans, a coming-of-age story about a young Mohawk girl during the Oka Crisis that was inspired by her own experiences. She began production after returning from LA, where she was a writing co-EP on the Netflix/CBC series Anne with an E. Tracey chairs the Board of Directors of Women in View, a non-profit that promotes greater diversity and gender parity in Canadian media. She has mentored emerging talent as leader of the Director Training Program at the imagineNATIVE Film & Media Arts Festival, a guest at the National Screen Institute (NSI) New Indigenous Voices Program, and NSI’s new IndigiDocs training course.
Director’s note
This project goes back a long way for me. I was Beans. I was twelve-years-old when I lived through an armed stand-off between my people and the Quebec and Canadian governments known as The Oka Crisis. The Mohawk Nation of Kanesatake and Kahnawà:ke stood up to a formidable bully – and won. That summer I knew I wanted to become a filmmaker and vowed to one day tell this story.
Beans Tracey Deer | Καναδάς | 2021 | 92’ 00” | Μυθοπλασία
Η δωδεκάχρονη Μπινς βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού: διχασμένη ανάμεσα στην αθώα παιδική ηλικία και την απερίσκεπτη εφηβεία. Αναγκάζεται να μεγαλώσει γρήγορα και να γίνει σκληρή πολεμίστρια των Μόχοκ, κατά τη διάρκεια της Κρίσης της Όκα, της ταραχώδους εξέγερσης των ιθαγενών που διέλυσαν το Κεμπέκ και τον Καναδά για 78 τεταμένες ημέρες το καλοκαίρι του 1990.
Η Μόχοκ Τρέισι Ντιρ είναι γνωστή για την καταξιωμένη σειρά Mohawk Girls, με πέντε βραβευμένες σεζόν, ως συνδημιουργός, σκηνοθέτης και συντελεστής. Για το Mohawk Girls έλαβε τέσσερις συνεχόμενες υποψηφιότητες καλύτερης σκηνοθεσίας σε κωμική σειρά στο Canadian Screen Award και έχει τιμηθεί στο TIFF με το Birks Diamond Tribute Award. Το ντεμπούτο της είναι η αφηγηματική ταινία Beans, μια ιστορία ενηλικίωσης ενός Μόχοκ κοριτσιού, κατά τη διάρκεια της κρίσης της ‘Οκα. Η Tracey είναι πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Women in View, ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού που προωθεί την ισότητα των φύλων στα καναδικά μέσα ενημέρωσης. Είναι μέντορας σε ανερχόμενα ταλέντα, ως επικεφαλής του προγράμματος κατάρτισης σκηνοθετών στο imagineNATIVE Film & Media Arts Festival, προσκεκλημένη στο πρόγραμμα New Indigenous Voices του National Screen Institute (NSI) και στο νέο εκπαιδευτικό πρόγραμμα IndigiDocs του NSI.
Σημείωμα της σκηνοθέτιδος
Αυτό το έργο με απασχολεί πολύ καιρό. Ήμουν η Beans. Ήμουν δώδεκα ετών όταν έζησα μια ένοπλη αντιπαράθεση μεταξύ του λαού μου και των κυβερνήσεων του Κεμπέκ και του Καναδά, γνωστή ως Κρίση της Όκα. Το έθνος των Μοχόκ του Kanesatake και του Kahnawà:ke στάθηκε απέναντι σε έναν τρομερό νταή – και νίκησε. Εκείνο το καλοκαίρι ήξερα ότι ήθελα να γίνω κινηματογραφιστρια και ορκίστηκα να αφηγηθώ μια μέρα αυτή την ιστορία.
SATURDAY /ΣΑΒΒΑΤΟ 26.11.2022 | 19.15 – 22.30
CINEMARIAN Sismani 16, Neos Kosmos / Σισμάνη 16, 117 43, Νέος Κόσμoς
Ομιλούσα Γλώσσα με Αγγλικούς Υπότιτλους / Original Language with English Subtitles
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ / ADMISSION FREE